Opis. Różeniec górski to roślina o mięsistych liściach, osiągająca wysokość od 12 do 30 cm, kwitnąca żółtymi kwiatami. Jego system korzenny składa się z grubego kłącza oraz grubych na około 0,2 cm rozgałęzionych korzeni. Kwiaty drobne, zebrane na szczycie pędów w kwiatostany zwane podbaldachami (są to nieprawidłowe baldachy). Roślina dwupienna. Na jednych okazach występują tylko kwiatosatny żeńskie, a na innych tylko męskie. Kwiaty żeńskie są zwykle pozbawione płatków korony lub maja tylko drobne płatki oraz 1 lub 2 słupki. Kwiaty męskie mają 4 płatki korony, 4 działki kielicha i 8 pręcików. 

Występowanie. Arktyczno - alpijski gatunek, w Polsce ze stanowiskami w wyższych położeniach Karpat Zachodnich, Karpat wschodnich oraz Karkonoszy. W Karkonoszach w XIX wieku znany był z dwóch stanowisk: w Małym Śnieżnym Kotle i w otoczeniu Małego Stawu. Już wtedy częściej występował jedynie na bazaltowych skałach w Małym Śnieżnym Kotle, na których jego kępy rozproszone były także na stożku piagru, u podnóża żyły bazaltowej.

Siedlisko. Występuje w ziołoroślach górskich, obrzeżach piargów, nad potokami górskimi, wśród skał, na niskich murawach.

Zagrożenie i ochrona. Populacji różenca górskiego zagrażać może eutrofizacja siedliska i ekspansja krzewów malin oraz niektórych gatunków ziołoroślowych ze względu na niewielką powierzchnię zajmowaną przez populacje Rhodiola rosea w Karkonnoszach, gatunek ten należy do grupy krytycznie zagrożonych na Dolnym Śląsku (CR).

Źródło. Zagrożone Gatunki Flory Naczyniowej Donego Śląska, Instytut Biologii Roślin UW, Polskie Towarzystwo Przyjaciół Przyrody "Pro Natura", Wrocław;