Opis.  Bylina wysokości 10-30 n(60) cm. Łodyga wzniesiona, mocna, pokryta kędzierzawymi, odstającymi włoskami, skrętolegle skąpo ulistniona, w nasadzie z z różyczką liści odziomkowych. Liście odziomkowe odwrotnie lancetowate, pokryte odstającymi włoskami; liscie łodygowe małe, lancetowate, kędzierzawo owłosione, siedzace. kwiatostan złożony z 4-6 (9) kwiatów ustawionych niemal jednostronnie. Kielich o działkach jajowatotrójkątnych. Korona jasnoniebieska, walcowato dzwonkowata, długości 2-3 cm, 3-5 razy dłuższa od działek kielicha. Pręcików 5. Słupek dolny z szyjką krótszą od korony. Owocem zwieszona torebka, otwierająca się 3 otworami w części nasdowej. Kwitnie w lipcu i sierpniu. zasoby gatunku w Polsce ocenia się łącznie na około 100 osobników, w tym 30% kwitnacych.

Występowanie. Gatunek bardzo rzadki, ograniczony do Sudetów Wschodnich. występuje w masywie Śnieżnika, Górach Bialskich i Złotych.

Siedlisko. Rośnie w reglu górnym i piętrze subalpejskim, na glebach umiarkowanie kwaśnych, próchnicznych. Występuje w ubogich murawach bliźniaczkowych i traworoślach, na podłożu bezwapiennym, a także na siedliskach antropogenicznych wzdłuż dróg.

Zagrożenie i ochrona. Gatunek zamieszczony w "Polskiej czerwonej księdze roślin" i zaliczony do kategorii zagrożonych wyginieciem. Na regionalnej  "Czerwonej liście roślin naczyniowych ginących i zagrożonych Dolnego Śląska" uznany został za gatunek krytycznie zagrożony. Do głównych przyczyn zagrożenia należą: wydeptywanie muraw, erozja stoków, eutrofizacja oraz zanieczyszczenie siedlisk podczas transportu drewna. Od 2004 r. podlega ścisłej ochronie gatunkowej.

Źródło: Flora Polski Rośliny chronione, H. Piekoś-Mirkowa, Z. Mirek, Warszawa 2006