Opis. Gatunek rośliny z rodziny babkowatych szeroko rozpowrzechniony na kuli ziemskiej. Głabik o wysokości od 5-40cm wzniesiony lub podnoszący się, górą silnie owłosiony, pod ziemią brak kłącza. Liście wyłącznie odziomkowe skupione w różyczkę o charakterystycznie pierzasto podzielonej blaszce. Liście mięsiste, owłosione o odcinkach równowąskich, ząbkowane. Kwiat zebrany w walcowaty kłos o długości od 1-6cm wyrastający na głąbiku. Kwiaty różowe, przysadki jajowate o zaostrzonych końcach, rurka korony owłosiona. Owoc to jajowata torebka zawierająca 3-4 nasiona. Otwiera się wieczkiem poniżej połowy swojej długości.
Występowanie. Z kilku znanych w Polsce stanowisk obecnie zachowały się tylko dwa. Od dawna znane stanowisko na solnisku na północ od wsi Karsibór u nasady i w środkowej części Karsiborskiej Kępy oraz nowo odktyte stanowisko między Kołobrzegiem, a Budzistowem na prywatnych terenach o pow. ok. 20ha.
Siedlisko. Rośnie na słonych, nadmorskich łąkach.
Zagrożenie i ochrona. Stanowisko znajdujące się na terenie prywatnym zagrożone jest zniszczeniem z powodu planów budowy drogi łączącej Kołobrzeg z krajową drogą numer 6. Ratunkiem dla tego gatunku jest utrzymanie od lat prowadzonego wypasu, który eliminuje jej potencjalnych konkurentów. Jest odporna na wydeptywanie dzięki przytulonym do podłoża różyczkom rośliny.
Źródło: Polska Czerwona Księga Roślin, K. Zarzycki, R. Kaźmierczakowa, Kraków 2001; Rośliny chronione, H. Piękoś-Mirkowa, Z. Mirek, Warszawa 2006;