Opis. Bylina wysokości 10-40 cm. Łodygi wyrastające po kilka, nieco kanciaste, pokryte w donej części na kantach oraz w nasadach liści sztywnymi, odstającymi włoskami lub nagie, skrętolegle ulistnione. Liście płonnych różyczek sercowato okrągławe, liście łodygowe lancowate. Na szczycie łodygi skąpokwiatowy, utworzony z 2-5 kwiatów, groniasty kwiatostan. Kwiaty 5-krotne, na dość długich szypułkach. działki kielicha równowąskkolancetowate. Korona dzwonkowata, o barwie ciemnofioletowej, długości 15-25 mm, otwierająca się blisko nasady. Nasiona długości około 1 mm, elipsoidalne. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Krzyżuje się często z dzwonkiem okrągłolistnym C. rotundifolia.  Występuje pojedyńczo lub tworzy niewielkie populacje liczące do kilkudziesięciu osobników.

Występowanie. U nas rośnie tylko w Karkonoskim PN, skąd znany jest około 60 stanowisk w wysokościach od 1050 do 1430 m n.p.m.. Najczęściej występuje w pietrze subalpejskim.

Siedlisko. Rośnie na górskich Łąkach, bliźniczyskach i wrzosowiskach, w traworoślach oraz na piagrach, rzadziej w zaroślach kosówki i ubogich murawach wysokogórskich na podłożu bezwapiennym.

Zagrożenie i ochrona. Przyczyną zagrożenia tego gatunku oraz spadku liczebności populacji na niektórych stanowiskach jest sukcesja po zaprzestaniu wypasu oraz zmiany stosunków wodnych, turystyka, eutrofizaja siedlisk i procesy krzyżowanai. Gatunek objety Dyrektywą Siedliskową. Na "Czerwonej liście IUCN" jest zaliczony do gatunków narażonych na wyginięcie, a w "Polskiej czerwonej księdze roślin" do gatunków wymierających. Od 2004 r. podlega ścisłej ochronie gatunkowej.

Źródło: Flora Polski Rośliny chronione, H. Piekoś-Mirkowa, Z. Mirek, Warszawa 2006