Opis. Gatunek rośliny należący do rodziny szceciowatych (Dipsacaeae). Łodyga wzniesiona naga, nie rozgałęzia się. Osiąga wysokość od 5-60 cm. Liście o zróżnicowanym kształcie. Odziomkowe i najniższe łodygowe mają jajowaty lub równowąski kształt i są karbowane. Bezwonne kwiaty zebrane są w główkę wyrastającą na długiej szypułce na szczycie łodygi. Korona kwiatu grzbiecista, purpurowofioletowa. Owoc z pojedynczym nasionem, otoczony na szczycie błonkowatym kieliszkiem. Jedyne stanowisko w polskiej części Sudetów znajduje się w Masywie Śnieżnika w rezerwacie "Jaskinia Niedźwiedzia".

Wystepowanie. Środkowa, wschodnia i południowa Europa. Roślina górska, w Polsce występuje wyłącznie w Sudetach, Tatrach, Karpatach Wschodnich i Pieninach.

Siedlisko. Hale górskie, naskalne murawy, suche stoki, szczeliny i półki skalne. Występuje na podłożu wapiennym.  

Zagrożenie i ochrona. Wydeptywanie roślin przez turystów, a także możliwe w przyszłości zmiany warunków świetlistych, na skutek ocienienia terenu przez rozrastające się korony drzew z otoczenia. Gatunek na Dolnym Śląsku należy do krytycznie zagrożonych (CR).